In het nu volgende artikel zullen we d e voorwaarden die verkeerd begrepen en geïnterpreteerd zijn nader formuleren. Wanneer u eenmaal de Bijbels interpretatie en timing daarvan zult begrijpen, zal het hele verhaal rond het Pascha inspirerend en opwindend voor u worden.We zullen niet van het begin tot het einde het volledige verhaal van het Pascha behandelen in deze uitgave. Daartoe bieden we u de serie preken 'The Timing of Passover' (voorlopig enkel in het Engels beschikbaar) aan, waarin de geschiedenis van het Pascha volledig wordt uitgediept.
Het grootste deel van de kerk heeft geen begrip van hetgene wat hier in dit artikel behandeld wordt, en daarom ontvangen zij ook niet de volledige zegening en vervulling van het Pascha.
In dit artikel zullen we het Pascha nader behandelen. Velen zijn verward geraakt over de juiste timing van het Pascha. De controverse of het Pascha op de 14de of de 15de gehouden moet worden, is in de laatste twee jaar slechts toegenomen.
DE TIMING VAN HET PASCHA
De timing van de gebeurtenissen die met het Pascha verband houden, heeft vaak tot controverse geleid in Gods Kerk. Er is één enkel Nederlands woord in de Bijbel dat tot de grootste misverstanden en verwarring heeft geleid. Het vertalen van verschillende Griekse of Hebreeuwse woorden in één enkel Nederlands woord is vrij gangbaar. Velen van u weten hoe dit gebeurt met woorden zoals hemel, hel of liefde. Meestal kun je met een beetje spitten de verschillende betekenissen terugvinden.Als u het woord hel opzoekt, zult u ontdekken dat het van drie verschillende Griekse woorden afkomstig is: hades, gehenna en tartaroo.
Ten aanzien van de Pascha-controverse is on probleem echter niet zo makkelijk op te lossen. Het woord avond of avondschemering is het centrale twistpunt in de verwarring rond dit onderwerp Het Hebreeuws blijkt in dit geval ingewikkelder dan gewoonlijk. Normaliter zouden we het woord avond of avondschemering in een betrouwbare Concordantie kunnen opzoeken. We zouden zodoende verschillende Hebreeuwse woorden terugvinden die allen in één Nederlands woord vertaald zijn.
Het Hebreeuwse woord ereb (#6153 in de Strongs Concordantie) wordt vaak verkeerd begrepen. De meeste mensen die gebruik maken van de Strongs Concordantie zouden al gauw denken dat iedere keer wanneer de referentie #6153 vermeld wordt, er sprake is van hetzelfde Hebreeuwse woord. Daarin ligt het probleem! Dat is nl. niet zo! Het heeft verschillende vormen en structuren in het Hebreeuwse taalgebruik. Deze uiteenzetting zal die woorden nader verklaren.
Het feit dat hetzelfde Hebreeuwse woord in zijn verschillende vormen zeer uiteenlopende betekenissen oplevert, is slechts één probleem. Zelfs als mensen zich bewust zijn van de verschillende woorden, wordt hun betekenis toch nog vertroebeld door hun eigen persoonlijke interpretatie. Sommigen hangen een bepaalde geloofsovertuiging aan en trachten hun eigen interpretaties in een specifiek woord te forceren. Wij moeten echter de Bijbel zichzelf laten interpreteren.
We zullen ons hier niet oeverloos verliezen in een analyse van de verschillende argumenteringen en interpretaties. Daarentegen zullen we ons concentreren op de Bijbelse interpretaties. Als u de waarheid duidelijk en helder gamaakt ziet worden door Gods eigen woord, zult u ook veel gemakelijker herkennen waarom anderen struikelen.U moet uw geest ontdoen van alle vooropgezette ideeën, en in alle eerlijkheid en openheid een aantal woorden en verzen onderzoeken die de timing van de gebeurtenissen rondom het Pascha verklaren.
ZONSONDERGANG (ereb)
De beste plaats om te beginnen, is bij het begin. In Genesis begint God aan de mens te tonen hoe hij de tijd moet indelen. Gods manier is eenvoudig, maar het intellectualisme van de mens heeft die eenvoud verdraaid. En God noemde het licht dag ,en de duisternis noemde Hij nacht. Toen was het avond (ereb) geweest en het was morgen geweest: de eerste dag." (Genesis 1:5)
God maakt duidelijk wat voor ons eenvoudig en voor de hand liggend zou moeten zijn. hij zei dat het licht de dag was en het duister de nacht. God zei: "Toen was het avond geweest en het was morgen geweest : de eerste dag." Deze manier van uitdrukken mag in het Nederlands misschien een beetje vreemd lijken, omdat wij bij de woorden 'avond' en 'morgen' in ons taalgebruik niet meteen aan een volledige dag denken. Maar we moeten God de 'tijd' voor ons laten definiëren. We zullen zien dat Hij zelfs nóg specifieker wordt wanneer Hij de Heilige tijden voor ons definieert.
Wat scheidt deze twee tijdsperioden in Genesis 1:5 ? De zon! De twee tijdsperioden 'nacht en dag' doen zich voor als de zon onder is en als de zon op is. Als de Zon schijnt is het dag. Zolang er licht van de zon tot het aardoppervlak doordringt, is het dag. Wanneer de zon 'onder' gegaan is, is het nacht...of in dit geval ereb. Wanneer de zon een complete cyclus doorloopt waarbij zij ondergaat en opkomt, spreken we van een volledige dag. De avond (ereb) en de morgen, waren de eerste dag. we hoeven ons niet te bekommeren om vage tijdsperioden die voortdurend veranderen al naargelang er nog licht aan de horizon is nadat de zon reeds ondergegaan is. De zon, als bron van licht, is dé onderscheidende factor tussen hetb licht van de dag en ereb (wanneer de zon is ondergegaan).
Het Hebreeuwse woord ereb betekent gewoon dat de zon onder is. Ereb kan elk tijdstip of moment zijn gedurende deze periode die aangeeft dat de zon onder is, of het kan ook die gehele periode zijn. Het Nederlandse woord nacht kan ook op die manier gebruikt worden. Het woord nacht kan gebruikt worden voor het begin van een periode van duisternis of voor ieder willekeurig tijdstip tijdens een periode van duisternis, zolang het maar donker is en de zon onder is. Net zoals met het woord nacht, kan je niet beweren dat het ereb is op enig moment dat de zon nog op is.
TOT EN NAAls u begrijpt dat ereb ieder moment dat de zon onder is betekent, dan kunnen we verder gaan met andere combinaties met dit woord die in het Hebreeuws toegepast worden. Laten we eerst een kijken naar awd ereb, wat 'tot' ereb betekent, ofte tot zonsondergang. Dit is de tijdsperiode die voorafgaat aan de avond (ereb), wanneer de zon onder is.
"Hij, die zoiets aanraakt, blijft onrein tot de avond (awd ereb), en zal niet eten van de heilige gaven. tenzij hij zijn lichaam in water gebaad heeft. En als de zon ondergegaan is, zal hij rein zijn en daarna zal hij van de heilige gaven eten, want het is zijn spijs." (Leviticus 22:6-7) Dit schriftgedeelte beschrijft ereb net zoals in Genesis, omdat vers 7 verduidelijkt dat de toestand van reinheid of onreinheid verandert wanneer de zon weer ondergegaan is. Men werd als onrein beschouwd tot de avond (awd ereb). Zij waren onrein gedurende het daglicht, zolang de zon nog scheen en dit tot zonsondergang (awd ereb), dan pas waren zij weer rein. Dit beschrijft een heel specifieke tijdsinstelling, die de timing in Genesis inzake de overgang van de ene dag in de andere volledig navolgt. Het duurde tot het begin van een nieuwe dag voordat de persoon weer als rein beschouwd werd.God gebruikt klare taal om Zijn instructies duidelijk te maken.
Een ander voorbeeld is ma ereb wat 'vanaf' ereb betekent. Dit betekent het tegengestelde van awd ereb. In plaats van dat het een tijdsperiode aangeeft die leidt tot ereb, markeert ma ereb een periode 'vanaf' zonsondergang, 'vanaf' het begin van een nieuwe dag. We zullen later op dit woord terugkomen om aan te tonen hoe het in één specifiek bijbelvers in Leviticus wordt aangewend. In dat voorbeel zullen drie verschillende vormen van ereb aan bod komen, die in de Strongs Concordantie alle drie als één en het zelfde woord worden aangegeven.
DES AVONDS (ba ereb)
Het woord ba ereb geeft mensen problemen als zij proberen hieraan een bredere betekenis te geven, die voorbij gaat aan de definitie die God geeft. Als we proberen om onze eigen interpretaties en doctrines in de Bijbelverzen door te drijven, kan elk woord tot verwarring leiden. Bedenk maar wat religieuze leraars hebben gedaan met woorden wet en werken. Als we eenmaal het juiste gebruik van deze termen begrijpen doordat we de Bijbelverzen zichzelf laten interpreteren (geopenbaard door God door Zijn Geest), wordt de dwaasheid en de verwarring van tegenstrijdige argumenten duidelijk kenbaar.
Gods woord is prachtig geschreven. Het is ontzagwekkend inspirerend, om van die eenvoud getuige te mogen zijn. Dit geld ook voor de uitdrukking 'des' ereb. In plaats van verstrikt te geraken in in de ingewikkelde argumentaties rondom dit woord, kunnen we beter kijken naar de duidelijke taal van enkele fundamentele verzen.
De volgende verzen zijn zeer stellig omdat ze over de naleving van Heilige Tijd gaan: "En in de eerste maand, op de veertiende dag der maand, zal het Pascha voor de HERE zijn. Op de vijftiende dag dier maand zal er een feest zijn; zeven dagen lang zullen ongezuurde broden worden gegeten." (Numeri 28:16-17) We zijn goed onderlegd inzake de periode van deze Heilige Dagen. Leviticus 23 toont ons dat de 15de dag van de maand de eerste dag van Ongezuurde Broden is, een jaarlijkse Sabbat, evenals de zevende dag van Ongezuurde Broden. "En op de vijftiende dag van deze maand is het feest der Ongezuurde Broden voor de Here: zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten. (Leviticus 23:6) Gedurende deze zeven dagen diende men ongezuurd brood te eten. Dit is een duidelijk schriftgedeelte, maar zelfs hierover zouden sommigen nog graag disputeren.
Kijk hoe specifiek God in detail treed om deze feestdag klaar en duidelijk te maken. "In de eerste maand op de veertiende dag der maand, des avonds (ba ereb), zult gij ongezuurde broden eten, tot aan de eenentwintigste dag der maand, des avonds (ba ereb). (Exodus 12:18) Wat betekent ba ereb in dit vers? Specifiek de manier waarop dit woord gebruikt wordt in verband met de uitdrukkelijke instructies betreffende deze viering, geeft klaar en duidelijk de bijbelse verklaring weer. Wat is de enige mogelijke toepassing van dit woord. waardoor het precies in zo'n nauwkeurige instructie zou passen? Als u het antwoord hierop kent, zult u ook de Bijbelse interpretatie kennen.
Het woord 'des' geeft aan dat het hier om een specifiek tijdstip gaat. Het is 'des' avonds. Zoals we in Genesis gezien hebben, is er alleen sprake van ereb als de zon onder is. Er is nooit sprake van ereb om naar welk tijdstip dan ook te verwijzen terwijl de zon 'ondergaat'. Als de zon 'onder' is, maakt zij een duidelijk onderscheid ten opzichte van de periode dat zij 'op' is.
Exodus 12 zegt niet dat de periode dat er ongezuurde broden gegeten moesten worden, van de 15de tot en met de 21ste moest duren. Het geeft ons de enige manier aan waarop dit word gebruikt kan worden. Moest men op de 14de beginnen met ongezuurd brood te eten? Neen. Er wordt hier een specifieke zevendaagse periode omschreven. Indien dit een periode was die op dev 14de moest beginnen, dan zou deze ook moeten eindigen op eenzelfde uur op de 21ste...voor het einde van de dagen der Ongezuurde broden. 'Des' ereb kan slechts één betekenis hebben, die tegelijkertijd ook in dit vers past. In dit geval is het van de 14de 'tot' het begin van de 15de. Het loopt van de 14de tot de 15de dag, meer specifiek vanaf het moment van zonsondergang, wanneer de zon geen lichtstraling meer geeft. Zolang het licht van de zon straalt is het dag, en is het dus nog steeds de 14de. Wanneer het licht (de stralen) van de zon niet langer zicht baar is is het avond/nacht ofte ereb. God gaf ons eenvoudige en duidelijke instructies. Je hoeft niet gestudeerd te hebben om dit te kunnen begrijpen.
In onze huidige samenleving gaat precies om 12 uur middernacht de ene dag in de andere over. God deelde de tijd voor ons in, door ons te laten zien dat we precies op het tijdstip dat de zon onder is ven de ene dag in de andere overgaan. Exodus 12 toont ons dat het begin van Ongezuurde Broden op een bepaald tijdstip aan het einde van de 14de dag valt, namelijk aan het begin van een andere dag, de 15de. Het eindigt ook precies op het einde van de 21ste, wanneer de zon ondergegaan is en de 22ste begint. God deelt de tijd zeer duidelijk in.
Het ba ereb van gelijk welke dag, is het moment waarop de zon ondergaat op die specifieke Bijbelse dag. Zonsondergang (ba ereb) kan nooit plaatsvinden op enig tijdstip tijdens de periode die ereb heet. Zonsondergang (ba ereb) op een Bijbelse dag kan enkel en alleen plaatsvinden op het moment dat de daglicht periode van een dag eindigt. Zonsondergang (ba ereb) kan niet plaatsvinden op enig ander tijdstip van ereb omdat de zon reeds onder is.
Nog een ander prachtig schriftgedeelte kunnen we vinden in Leviticus 23. Nogmaals, God maakt het heel duidelijk wanneer Zijn heilige tijd begint. Dit schriftgedeelte gaat over de Grote Verzoendag. "Maar op de tiende van die zevende maand is de Verzoendag; een heilige samenkomst zult gij hebben en gij zult u veroormoedigen en de HERE een vuuroffer brengen" (Leviticus 23:27). Vervolgens komen we bij een nauwgezette en zeer specifieke instructie omtrent de exacte timing van de Verzoendag. "Het zal u een volkomen Sabbat zijn en gij zult u veroormoedigen. OP de negende van de maand, des avonds (ba ereb), van avond (ma ereb), tot avond (awd ereb), zult gij uw Sabbat vieren" (Leviticus 23:32).
Nadat we het duidelijke gebruikv an ba ereb in de instructies voor Ongezuurde Broden hebben gezien, kunnen we makkelijjk begrijpen hoe dit gebruikt wordt voor de Verzoendag. "Op de negende dag van de maand, des avonds (ba ereb)" kan alleen betekenen dat we de viering van de Verzoendag moeten beginnen op het precieze tijdstip waarop de ene dag eindigt en de volgende dag begint. Ba ereb op de 9de dag is precies op het moment dat de negende dag eindigt, waneer de zon op die dag is "ondergegaan". Dus God maakt het nogmaals heel duidelijk dat dit op een nauwkeurig bepaald tijdstiop is. Het eind van de 9de valt precies samen met de volledige ondergang van de zon. En op precies datzelfde moment begint ook de 10de dag.
Deze nauwkeurige instructies voor de timing van de Verzoendag worden verder nauwkeurig in de rest van dit vers beschreven. "Ma" betekent 'van', net zoals het hier wordt gebruikt. Er staat 'van avond' (ma ereb) 'tot avond' (awd ereb). De Verzoendag begint precies op het moment dat de zon is ondergegaan op de 9de en duurt 'van' dat tijdstip (het begin van ereb), 'tot' de volgende ereb weer op hetzelfde tijdstip. De Verzoendag is een volledige dag. Zij wordt gevierd gedurende de gehele 10de dag. God maakt het helder en duidelijk dat de Verozendag tussen twee specifieke avonden valt. Als mensen neit begrijpen dat er in dit ene vers drie verschillende Hebreeuwse woroden gebruikt worden om de avond te beschrijven, dan kunnen er allerlei soorten van interpretaties opdoemen. Indien één van deze drie woorden verkeerd wordt toegepast, vooral ba ereb, dan zullen Gods instructies en nauwkeurige timing verkeerd begrepen worden.
Wanneer het woord ba ereb ('s avonds) wordt gebruikt in samenhang met de tegenwoordige of toekomende tijd, kan dit zich alleen maar voordoen aan het einde van de daglicht periode van die specifieke dag, als de zon ondergaat. Volgens de instructies die in Exodus 12:18 zijn gegeven, was het pas toegestaan vanaf zonsondergang ongezuurd brood te eten, beginnende des avonds (ba ereb), op de 14de. Dat wil zeggen als de zon op de daglichtperiode van de 14de onderging, wat het begin aangeeft van een nieuwe dag, de 15de.
Wanneer er in een context sprake is van de verleden tijd voor een specifieke dag, dan zou "'s avonds" (ba ereb) slaan op het einde van de vorige dag. Als we het voorbeeld van de Verzoendag gebruiken, dan zou men kunnen zeggen: "U moet vasten op de negende dag des avonds (ba ereb).
Over de Verzoendag kan nooit worden gezegd "U hebt gevast op de 9de dag 's avonds (ba ereb)" De handeling is verleden tij. Als de verleden tijd gebruikt wordt voor een handeling die reeds plaatsvond, is het correct om te zeggen "U hebt gevast op de 10 dag, 's avonds, (ba ereb). Het vasten vond plaats op de 10de dag, te beginnen bij ba ereb ('s avonds), op de 9de. dit zal later nog van belang blijken en kan in zijn verband niet worden ontkend.
DEUTERONOMIUM 16
Voor we verdergaan met het laatste woord dat nog moet worden onderzocht moeten we hier even stilstaan om een bepaald vers (Deuteronomium 16:6) te beschouwen, waar de uitdrukking ba ereb aanleiding heeft gegeven tot enige verwarring. De misverstanden over dit vers zouden er ten dele verantwoordelijk voor kunnen zijn dat sommige mensen denken dat ze het begrip 'zonsondergang' kunnen rekken.
Sommige gebruiken Deuteronomium 16:6 om ba ereb te definiëren, in plaats van de verzen die wij hiervoor hebben gebruikt. We moeten altijd de duidelijkste context gebruiken om moeilijke schriftgedeelten beter te leren begrijpen. De bijbelse voorbeelden die we tot nu toe gebruikt hebben, zijn een goede oefening om te leren hoe we Gods woord zichzelf moeten laten interpreteren. Met andere woorden: laat de Bijbel de Bijbel interpreteren.
"Maar op de plaats die de HERE, uw God, verkiezen zal om zijn naam daar te doen wonene, zult gij het Pascha slachten, tegen de avond (ba ereb, als de zon ondergaat (Strongs Concordantie #935), op het tijdstip van uw uittocht uit Egypte" (Deuteronomium 16:6).
Als u volledig de betekenis van ba ereb begrepen hebt (het precieze moment van zonsondergang) dan zult u meteen inzien waarom dit vers voor problemen kan zorgen. We zullen hier latern op terugkomen en de vraag beantwoorden waarom ba ereb in dit vers gebruikt wordt. Dit vers bevat enkele verrassingen, die Gods woord nog opwindender maken naarmate we er dieper op ingaan.
Het doel om even bij dit vers stil te staan en het nader te bestuderen, is om ons te concentreren op het "ondergaan (#935 in Strongs Concordantie) van de zon". De uitdrukking "ondergaan" wordt gemakkelijk verkeerd toegepast, als men op Nederlandse vertalingen vertrouwt. "Tegen de avond, als de zon ondergaat", wordt door sommigen gebruikt als de hoofddefiniëring van ba ereb. Wanneer iemand zich bezighoudt met de tijdsduur van het 'ondergaan' van de zon, zullen zijn persoonlijke interpretaties hem op een dwaalspoor brengen.
Hoever moeten we teruggaan in de tijd om vast te stellen op welk punt de zon begint onder te gaan? Als we zeggen dat het 'ondergaan' begint op het moment dat de zon voor het eerst de horizon raakt, wat weerhoudt ons er dan van om deze wat vage periode helemaal tot aan het middaguur terug te schuiven wanneer de zonnewijzer aangeeft dat de zon haar neerwaartse beweging inzet?
Als we ons baseren op de verzen die zichzelf duidelijk interpreteren, zullen we ook dit vers beter gaan begrijpen. Er is nog een ander vers dat zal helpen te verduidelijken wat 'ondergaan' betekent. "Te dien dage zal het geschieden, luidt het woord van de here HERE, dat Ik op de middag de zon zal doen schuilgaan (#935) en bij klaarlichte dag het land in het donker zal zetten" (Amos 8:9). Op deze bepaalde dag vertoont de zon dus duidelijk geen uiterlijke tekenen van een neerwaartse beweging, omdat hier een gebeurtenis wordt beschreven, die precies op het middaguur plaatsvindt. Maar wanneer God di tlaat gebeuren (de zon 'doet ondergaan') wordt het helder daglicht op het middaguur in duisternis veranderd. Wat belangrijk is bij het gebruik van dit woord in het Hebreeuws, is niet de 'tijdsduur' van dit fenomeen, maar het 'resultaat'!
Het woord 'onder' is in de Nederlandse Bijbelvertaling (zie de Statenvertaling) aan deze omschrijving toegevoegd en bestaat niet in het Hebreeuws. Het woord betekent gewoon 'gaan' of 'gaande'. In Deuteronomium 16 werd de mensen onderwezen om he 'Pascha te offeren' bij het 'gaan van de zon', bij zonsondergang (ba ereb).
Als we hier later, voor verdere uitleg, in Deuteronomium op terugkomen, zal het duidelijker worden dat het 'ondergaan' van de zon of beter 'het gaan van de zon' alleen plaats kan vinden op het juiste moment van ba ereb, precies wanneer de zon onder is.
TUSSEN DE TWEE AVONDEN (bana ha erebyim)
Uiteindelijk zijn we nu bij het laatste woord gekomen dat we nog moeten bespreken. Dit woord voor avond is "bana ha erebyim". Het betekent letterlijk "tussen de twee avonden" of "tussen de dubbele avonden". "En gij zult het bewaren tot de veertiende dag van deze maand; dan zal de gehele vergadering der gemeente van Israël het slachten in de avondschemering (bana ha erebyim)" (Exodus 12:6).
UIt dit vers komen enkele van de hoofdargumenten voort die voor discussie zorgen over de timing van het Pascha. Tevens wordt hier het onvermogen van de mens belicht om het eens te worden over wat 'de twee avonden' nu eigenlijk inhoudt. De interpretatie die in de Kerk van God waarschijnlijk de grootste aanhang bezat, was die welke zich baseerde op een avond beginnend beginnend bij zonsondergang en een tweede avond die inging aan het einde van de schemering, als het duister van de nacht haar intrede had gedaan. Dit is en blijft vaag, omdat het vrijwel onmogelijk te bepalen is wanneer de totale duisternis intreedt. Van de vele interpretaties komt de laatste nog het meest overeen met de Bijbelse instructies en timing voor wat er op het Pascha te gebeuren stond. Anderen in de Kerk waren het eens met deze interpretatie, alleen hebben zij de tijd gerekt door de eerste avond te beginnen op het moment dat de zon voor het eerst de horizon raakt.
Er ontstonden controverses en onenigheid in de Kerk, toen de broeders begonnen over te hellen naar het traditioneel Joodse en Christelijke uitleg over bane ha erebyim (tussen de twee avonden). Als er ook maar een klein deel van deze interpretatie wordt overgenomen, wordt het slachten van het Paschalam verplaatst naar de namiddag van de 14de, terwijl het eten ervan naar de 15de wordt verschoven. Sommige van de broeders zijn zelfs gaan geloven dat het is toegestaan het Pascha laat op de 14de tijdens het daglicht, voor zonsondergang, te vieren.
Het traditionele Christendom kiest blijkbaar voor deze periode, omdat ze samenvalt met het tijdstip dat Jezus Christus stierf. de Joodse traditie huldigt het standpunt dat het noodzakelijk was het Pascha offer in de namiddag te slachten, om voldoende tijd te hebben de immense taak van het slachten van honderden dieren, die vereist waren om iedereen het Pascha te laten vieren, uit te voeren. Dit is echter niet juist, zoals zal worden uitgelegd. De meeste Joodse leringen situeren de eerste van de twee avonden op één of ander tijdstip in de namiddag, op de 14de. In sommige wordt beweerd dat dit rond 15.00 uur 's middags is, terwijl in andere wordt geleerd dat dit niet later kan zijn dan 13.00 uur 's middags. Deze interpretaties maken een slachting van het Paschalam in de namiddag van de 14de mogelijk, waarbij het 's avonds op de 15de gegeten wordt.
Sla acht op de interpretatie van Exodus 12:6 door een gerenommeerde Joodse geleerde in "De Pentateuch en Rashi's Commentaar", pagina 102: "In de schemering - vanaf zes uur (namiddag) en daarna, wordt 'ben ha arbayim' genoemd, als de zon ter kimme daalt naar haar plaats van ondergang, tot de duisternis intreedt. En de uitdrukking 'ben ha arbayim' lijkt in mijn ogen (onder verwijzing naar) die uren tussen de 'avond' van een dag en de 'avond' van de nacht; de 'avond' van de dag valt aan het begin van het zevende uur [13.00 uur 's middags] vanaf (de tijd dat) 'de schaduwen van de avond zich uitstrekken' en de 'avond' van de nacht valt bij het begin van de nacht.
Joodse geleerden hebben de eerste avond van 'tussen de twee avonden' (ben ha erebyim) zo uitgelegd dat die om 13.00 uur 's middags valt en noemen dit 'de avond' van de dag. Dit is wel een hele creatieve manier van redeneren. Er kan nooit sprake zijn van ereb als de zon aan de hemel staat.
Wat zijn dan nu deze twee avonden van bane ha erebyim? Uit ons onderzoek bljikt dat er slechts één antwoord is. Het is overduidelijk. Er rest ons slechts één conclusie. Laten we nog eens kijken naar de woorden die we net besproken hebben.
Als God ons een speciale dag om te vieren geeft, wat bepaald dan het begin en het einde van die dag? We hebben reeds verschillende verzen onder ogen gehad die duidelijk aangeven hoe we deze tijd moeten vaststellen. Kan de uitdrukking 'tussen de twee avonden' duidelijker zijn?
Lees nogmaals aandachtig de duidelijke instructies voor de Verzoendag. "het zal u een volkomen Sabbat zijn en gij zult u veroormoedigen. Op de negende van de maand, des avonds (ba ereb), van avond (ma ereb) tot avond (awd ereb) zult gij uw Sabbat vieren" (Leviticus 23:32). Zoals we reeds eerder zagen, beging de Verzoendag op het moment van de zonsondergang (ba ereb) op de 9de, wat meteen ook het begin van de 10de is. 'Van' dat moment af, van de avond (ma ereb) die begint op de 10de 'tot' in de avond (awd ereb) die de 10de beëindigt, definiëert de timing van de Verzoendag kort en bondig. God maakt duidelijk dat de Verzoendag valt tussen twee specifieke avonden - de ene die begint aan het einde van de 9de dag en de andere die de 10de dag beëindigt, dit is tussen de twee avonden.
WAAROM BANE HA EREBYIM?
"En gij zult het bewaren tot de veertiende dag van deze maand; dan zal de gehele vergadering der gemeente van Israël het slachten in de avondschemering (bane ha erebyim)" (Exodus 12:6). Sommigen zullen deze duidelijke definitie van bane ha erebyim als de twee avonden die het begin en einde van een dag bepalen, verwerpen. ze zullen beweren dat zo'n definitie veel te ruim is voor Exodus 12:6 en daarom onmogelijk zo'n betekenis kan inhouden. Is dat een terechte reden om Gods instructies te verwerpen? Zouden we niet beter Gods duidelijke definities hanteren om een beter begrip van Gods wil te krijgen.
Waarom zou God een uitdrukking zoals 'tussen de twee avonden' gebruiken als onderdeel van de instructies voor het slachten van het Pascha-offer? Andere verzen die dezelfde uitdrukking gebruiken, kunnen ons een duidelijker inzicht geven. We zouden ons geen zorgen hoeven maken dat er in dit vers geen specifiekere term werd gebruikt. De context van het verhaal verduidelijkt dat het slachten van het Paschalam meteen na zonsondergang op de 14de moest plaatsvinden, omdat er tijdens dezelfde nacht nog veel meer dingen moesten gebeuren. We zullen de timing en de rode draad door het verhaal later nader bestuderen.
Baba ha erebyim (tussen de twee avonden) geeft overvloedig ruimte binnen die dag om nog andere zaken te verrichten en te vervullen. Dit wordt nader verduideiljkt in de instructies voor het houden van het tweede Pascha. God had deze mogelijkheid opengesteld voor iedereen die niet in de gelegenheid was geweest om het eerste Pascha te vieren. "En de Here sprak tot Mozes in de woestijn Sinaï, in het tweede jaar na hun uittocht uit het land Egypte, in de eerste maand: de Israëlieten nu zullen het Pascha vieren op de daarvoor bepaalde tijd; op de veertiende dag dezer maand, in de avondschemering (bane ha erebyim) zult gij vieren op de daarvoor bepaalde tijd, naar al de inzettingen en verordeningen, die daarop betrekking hebben, zult gij het vieren. Toen beval Mozes de Israëlieten het Pascha te vieren; en zij vierden het Pascha in de eerste maand, op de veertiende dag der maand, in de avondschemering ( bane ha erebyim) in de woestijn Sinaï; juist zoals de Here Mozes geboden had, deden de Israëlieten" (Numeri 9:1-5).
Deze verzen geven aan dat de viering van het Pascha veel meer inhield dan alleen maar het slachten van het Paschalam tussen de twee avonden (bane ha erebyim). Tussen de twee avonden, tijdens de 14de, moesten zij het vieren overeenkomstig al de rites en ceremonies, in navolging van alles wat de Here Mozes geboden had. De verzen die volgen op Exodus 12:6 tonen ons dat het slachten van de Pascha lammeren slechts een onderdeel van Gods instructies voor die dag vormde.
"Spreek tot de Israëlieten: wanneer iemand onrein is door aanraking van een lijk of op een verre reis is, het geldt zowel voor u als voor uw nageslacht, dan zal hij toch des HEREN Pascha vieren. In de tweede maand, op de veertiende dag, in de avondschemering, (bane ha erebyim) zal men het vieren, met ongezuurde broden en bittere kruiden zal men eten. Men zal niets ervan laten overblijven tot de volgende morgen, en geen been eraan breken; geheel volgens de inzetting van het Pascha zal men het vieren" (Numeri 9:10-12).
Bij deze viering van het Pascha wordt eveneens gezegd dat dit 'tussen de twee avonden' op de 14de gehouden moet worden, volgens al de verordeningen van het Pascha, waarbij het lam met ongezuurd brood en bittere kruiden moet worden gegeten. Bovendien mocht men hiervan niets tot de ochtend overlaten. Deze verzen leiden ons dus tot in de ochtenduren van de 14de.
Is 'tussen de avonden' bedoeld om slechts een gedeelte van het Pascha op de 14 te bestrijken? We weten nu dat het meer inhoudt dan alleen het slachten van de lammeren. Het houdt zowel het eten van het Paschalam, alsook al de rites en ceremonies in. Nog een ander vers maakt ons duidelijk dat 'tussen de twee avonden' de gehele 14de beslaat. "In de eerste maand, op de veertiende der maand, in de avondschemering (tussen de twee avonden) is het Pascha voor de Here" (Leviticus 23:5). God gaf niet slechts de opdracht om de eerste uren van het Pascha te vieren. Hij toonde dat wij het Pascha op de 14de moeten houden, één volledige dag, die duurt 'van' de ene zonsondergang 'tot' de volgende. Het Pascha moet, net als de Verzoendag (Leviticus 23:32) of welke Sabbat of Heilige Dag dan ook, gevierd worden tussen de twee avonden, een volledige dag.
Het kan zijn dat dit artikel zware kost was om door te worstelen, maar deze kennis is onontbeerlijk voor ons. Het is belangrijk dat we alle doctrines die we aannemen eerst voor onszelf bewijzen, door Gods Woorden zichzelf te laten interpreteren, en niet door onze eigen interpretatie erin te leggen. Wanneer we onszelf er eenmaal bij neergelegd hebben dat we de Bijbel zichzelf moeten laten interpreteren, wordt Gods Woord eenvoudig en duidelijk verstaanbaar. En op zijn beurt maakt dit Zijn Woord dan ook weer inspirerender en machtiger!
We hopen dat dit artikel voor u een basis mag zijn waarop u kunt bouwen om het ware verloop van het Pascha verder uit te diepen. U kunt nu ook de serie preken (in de Engelse taal) getiteld 'The Timing of Passover' van onze website (www.cog-pkg.org) downloaden onder de sectie 'AUDIO'. Deze gaan verder waar dit artikel ophoudt.
